Oud kerkinterieur vertelt een verhaal.
Over pepermunt, oude behoedzame dames, jonge verveelde pubers, korte of langere rokjes, gesjouw met kerkzakken, hoesten, verveelt tegen je stoel aantrappende kinders en veel gepraat vanaf de preekstoel.
Kerkgangers komen elke zondag in de kerk om te eten van het levend woord. Maar net als gewoon eten moet je wel met het tot je genomene in actie komen, anders word je dikker en dikker en vervet je hart.
Vraag de gemiddelde kerkganger naar de preek van vorige week en diep nadenken word je deel. Soms vraag ik mij wel eens hardop af of de kerk, waar ik zelf overigens geheel deel van wens uit te maken, wel datgene is wat Jezus voor ogen had?
Misschien wel. Hoop enkel niet dat de hemel een soort kerkdienst is die nooit ophoudt en dat er dan ook geen pepermunten zijn om je door de dienst te zuigen. Tamelijk hels lijkt me dat....
Misschien wel. Hoop enkel niet dat de hemel een soort kerkdienst is die nooit ophoudt en dat er dan ook geen pepermunten zijn om je door de dienst te zuigen. Tamelijk hels lijkt me dat....
