Zo'n libel heeft dus twee levens.
Eentje als roofzuchtig kevertje op de bodem van de sloot waar hij soms jaren van zijn leven slijt en een als ontstegen aan het baggerslootje waar hij de hemelen mag verkennen. Regelmatig zagen, als de tijd daarvoor rijp was, zijn soortgenoten er eentje door het oppervlak kruipen. Er kwam er nooit eentje terug om te zeggen of er daarna nog leven was. Nee, na het passeren van dat wateroppervlak zal het allemaal wel afgelopen zijn. Maar ze vergisten zich omdat het ware leven toen pas echt een feest werd...